معمولا کیست‌های شیری با آکنه اشتباه گرفته می‌شوند. میلیا که با نام کیست‌های شیری هم شناخته می‌شود، برجستگی‌های سفید و کوچک به وجود آمده روی پوست است. حتی اگر میلیا شبیه به جوش سرسفید باشد، بازهم آکنه به حساب نمی‌آید.
در واقع، میلیا کیست‌های کوچکی هستند که پروتئینی به نام کراتین (که زیر پوست به دام می افتد) آن ها را به وجود می‌آورد. برخلاف آکنه، میلیا در منافذ تشکیل نمی‌شود و قرمز و ملتهب هم نیست. این مقاله علل و تشخیص میلیا را مورد بحث قرار میدهد و همچنین به درمان و ارائه ی نکاتی جهت پیشگیری می‌پردازد.
میلیا چیست؟
میلیا کیست‌های سخت و برجسته ای هستند که زیر لایه‌ی بیرونی پوست به وجود می‌آیند و وقتی کراتین و سلول‌های مرده پوست در زیر آن گیر می‌افتند، شکل می‌گیرند. با گذشت زمان نیز، این بقایا سفت می‌شوند، تبدیل به یک توده می‌شوند و کیست‌های کوچک و سختی را تشکیل می‌دهند.
میلیا اغلب با آکنه اشتباه گرفته می‌شود، اما این دو یکسان نیستند. با انسداد منافذ، کمدون‌های آکنه یا لک‌های پوستی ایجاد می‌شوند.میلیا داخل منافذ به وجود نمی‌آید و درست زیر لایه ی بالایی پوست شکل می‌گیرد.
انواع میلیا
میلیا روی کودکان و بزرگسالان اثر می‌گذارد و به دو دسته ی اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود. پس از اینکه یک زخم، سوختگی یا دیگر عارضه‌ها باعث انسداد مجاری زیر پوستی شدند، میلیای ثانویه رخ میدهد. میلیای اولیه بدون علت ثانویه‌ای و به خودی خود به وجود می‌آید. برخی از انواع میلیا شامل موارد زیر است:
میلیای نوزادی: میلیا روی پوست نوزاد، میلیای نوزادی نامیده می‌شود. این نوع میلیا اطراف بینی شایع است، اما روی قسمت‌های دیگر صورت، کف سر یا نیم تنه هم ممکن است ظاهر شود. بیش از ۵۰٪ نوزادان تازه متولد شده تحت تأثیر میلیا هستند و معمولا طی چند هفته‌ی اول زندگی، میلیا خود به خود از بین می‌رود.
میلیای جوانی: معمولا این نوع میلیا به علت اختلال ژنتیکی نادری به وجود می‌آید که موجب رشد غیرطبیعی سلولی مثل Bazex-Dupre-christol یا پاکیو نیشیای مادرزادی می‌شود.
میلیا ان پلاک: این نوع میلیا با اختلالات پوستی خودایمنی مثل لیکن پلان یا لوپوس دیسکوئید توأم می‌باشد. میلیا ان پلاک بسیار بزرگتر از میلیای معمولی است و معمولا روی صورت ظاهر می‌شود.
میلیای چندگانه‌ی فورانی: این نوع میلیا شکل نادر و تهاجمی آن است و روی سر، گردن و تنه به وجود می‌آید. این نوع میلیا چندین هفته یا ماه ممکن است به طول بینجامد. برخلاف انواع دیگر میلیا، معمولا میلیای فوران ملتهب است.
میلیا تروماتیک: این میلیا نوع ثانویه‌ی آن است که در اثر آسیب‌های پوستی همانند سوختگی یا قرارگرفتن در معرض مواد محرک شیمیایی مثل پیچک سمی ایجاد می‌شود.
علائم میلیا
میلیا برآمدگی‌های بسیار کوچکی روی پوست هستند که سفید متمایل به زرد رنگ می‌باشند. میلیا می‌تواند به مانند یک دانه‌ی شن یا یک کپسول شیری یا سفت باشد. معمولا میلیاها کوچک اند و قطرشان حدودا ۱ تا ۲ میلی متر است. برخی از آن‌ها می‌توانند رشد کنند و بزرگتر شوند. میلیاها نمی‌ترکند و از بین رفتنشان ممکن است به طول بینجامد.
آن‌ها در هر جایی می‌توانند ظاهر شوند، اما اکثرا روی صورت دیده می‌شوند و احتمالا اطراف چشم‌ها وگونه‌ها، بینی و پیشانی هم پدیدار می‌شوند. میلیا باعث خارش و زخم نمی شود. آن‌ها بی خطر اما آزاردهنده اند. به طور معمول ماندگاری میلیا از جوش بیشتر است. جوش‌ها طی چند روز بهبود می‌یابند، اما میلیا احتمالا هفته‌ها یا ماه‌ها باقی می‌ماند.
چه چیزی باعث میلیا می‌شود؟
کراتین، پروتئینی است که به پوست شکل میدهد. وقتی پوست لایه برداری نمی‌کند یا سلول‌های مرده را از بین نمی‌برد، ممکن است به دام بیفتد. با این اتفاق میلیا شکل می‌گیرد. در بسیاری از موارد میلیا هیچ علت خاصی ندارد، اما برخی از آن‌ها هم ناشی از یک علت هستند. در بزرگسالان و کودکان پس از آسیب پوستی یا به خاطر شرایطی که موجب تاول می‌شود، ممکن است میلیا اتفاق بیفتد.
در موارد نادر بیماری ژنتیکی علت میلیا می‌تواند باشد. در افراد مسن چون پوست توانایی خود را در ریختن سلول‌ها از دست میدهد، احتمال وقوع میلیا وجود دارد. از نظر پزشکان میلیا چندگانه، فورانی ژنتیکی است. کسانی که به اختلالات پوستی ژنتیکی نادر مانند سندرم گاردنر مبتلا هستند، اغلب میلیای فورانی دارند. میلیای نوزادی هیچ گونه علت مشخصی ندارد.
برخی از افراد بیشتر مستعد ابتلا به میلیا هستند. اگر جوش‌های سرسیاه و آکنه دارید، احتمالا دچار میلیا هم هستید. اما حتی اگر پوستتان شفاف هم باشد، میلیا می‌تواند شکل بگیرد. پس از آسیب‌های پوستی مثل سوختگی، آفتاب سوختگی و‌جوش‌های تاول دار نیز، میلیا ممکن است شکل بگیرد. برخی از داروها هم موجب میلیا می‌شوند خصوصا کورتیکواستروئیدهای موضعی و فلورواوراسیل ۵. روش‌های درمانی خاص مانند لیزر فراکسل هم می‌توانند باعث ایجاد میلیا شوند.
میلیا چگونه تشخیص داده می‌شود؟
غالب اوقات منوط به ظاهر میلیا، پزشکان قادر به تشخیص آن هستند. برای برآمدگی‌های کوچک و سفید پوست دلایل دیگری نیز وجود دارند. چنانچه علت مشخص نباشد، متخصص قادر به از بین بردن کیست و بررسی آن زیر میکروسکوپ است. این امر به تشخیص کمک خواهد کرد. نوعی سرطان پوست به نام کارسینوم سلول بازال هم به برآمدگی سفید و مرواریدی شبیه است. چنانچه برآمدگی دارید که از بین نمی‌رود و مطمئن نیستید که چه چیزی است، با پزشکتان تماس بگیرید.
آیا برای میلیا درمانی وجود دارد؟
میلیا به خودی خود ممکن است از بین برود. با این حال، گاهی اوقات ماه ها یا سال‌ه ا به طول می‌انجامد. احتمال دارد ترجیح دهید به طور محافظه کارانه ای در منزل میلیا را درمان کنید یا برای از بین بردن آن به پزشک مراجعه کنید.
مراقبت در منزل
سعی کنید میلیا را فشار ندهید یا درخانه خودتان آن را از بین نبرید. دو بار شستن صورتتان با صابون ملایم، مهم‌ترین کاری است که میتوانید انجام دهید. به دنبال محصولات ملایمی باشید که برچسب غیرکومدون یا بدون روغن دارند. از این رو، منافذ را مسدود نخواهند کرد. برای جلوگیری از ساییدگی پوست آن را خشک نگه دارید. میلیا نوزادی نیازی به درمان ندارد. پوست نوزادتان را پاکیزه نگه دارید و در صورتی که پس از ۶ ماهگی هنوز هم جوش‌ها وجود داشتند، از پزشک مشاوره بگیرید.
درمان دارویی
چنانچه نمی‌خواهید منتظر از بین رفتن خود به خودی میلیا باشید، این موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. درمان‌هایی که می‌توانند میلیا را از بین ببرند و از بازگشت آن جلوگیری کنند در دسترس هستند.
داروها: رتینوئیدها و گلیکولیک اسید، می توانند به پوست اندازی و جایگزینی سریع‌تر سلول‌ها کمک کنند.
استخراج: پزشک برش کوچکی را ایجاد می‌کند و با استفاده از اپلیکاتور گوش پاک کن یا یک استخراج‌گر کومدون، برای کمک به برداشتن محتویات فشار وارد می‌کند.
سرما درمانی: متخصص نیتروژن مایع را، جهت منجمد کردن میلیا می‌تواند به کار برد.
لایه برداری شیمیایی: این روش درمانی لایه‌ی بالایی پوست را برمی‌دارد.
ابلیشن با لیزر: پزشک برای نابودی کیست از لیزر استفاده می‌کند.
کورتاژ: این روش شامل تراشیدن و سوزاندن پوست است.
برای تصمیم گیری درباره‌ی بهترین روش درمان میلیا میتوانید از یک پزشک یا متخصص کمک بگیرید.
آیا از میلیا می‌توان جلوگیری کرد؟
برای جلوگیری کامل از ابتلا به میلیا کاری نمی‌توان انجام داد. با این حال، میتوانید شانس ابتلا به آن را به حداقل برسانید. چنانچه مستعد ابتلا به میلیا هستید، احتمالا به علت چیزی است که روی پوستتان قرار می‌دهید. کرم‌های دور چشم و مرطوب کننده‌های غلیظ و سنگین می‌توانند موجب میلیا شوند.
تغییر روتین مراقبت پوستی را مدنظر قرار دهید. به دنبال محصولاتی باشید که برچسب بدون روغن یا غیرکومدون ساز دارند. احتمال کمتری می‌رود که این محصولات باعث انسداد منافذ و رشد بیش از حد کراتین شوند. میلیا با اینکه خطرناک نیست، می‌تواند آزار دهنده باشد. با تغییر روتین پوستی، میتوانید ابتلا به آن را کاهش دهید و همچنین میتوانید آن را از بین ببرید. در رابطه با گزینه‌های مختلف درمان میلیا با پزشکتان مشورت کنید.
